Hans Geijsen
Zondagavond 24 februari jl. bereikte ons het droevige bericht dat Hans Geijsen op 94 jarige leeftijd is overleden.
Met het overlijden van Hans nemen we afscheid van een ere-lid van SV Schalkhaar. Hans is als bestuurslid en voorzitter van grote betekenis geweest voor de handbal afdeling van onze vereniging.
Wij herinneren Hans als een persoon met een enorme sociale betrokkenheid bij het wel en wee van alle Schalkhaarders en de handbal in het bijzonder. Ook toonde hij een grote betrokkenheid bij de totstandkoming van het clubblad GOAL en heeft hij actief bijgedragen aan de rijke geschiedenis van SV Schalkhaar. Zijn lidmaatschap bij SV Schalkhaar omvatte een periode van maar liefst 55 jaar.
Ons medeleven gaat uit naar de familie en nabestaanden.
We wensen hen sterkte toe dit verlies te dragen.
Bestuur en leden SV Schalkhaar
In Memoriam Hans Geijsen
Hans Geijsen is afgelopen zondag op 94-jarige leeftijd overleden. Samen met zijn Riet hebben ze handbal in Schalkhaar een gezicht gegeven. Riet beheerste de sociale vaardigheden prima en Hans was de organisator en regelneef.
Op verzoek van de voetbal heeft Hans met een enthousiaste groep mensen circa 40 jaar geleden ‘handbal voor de meisjes in Schalkhaar’ opgericht. Hij wilde dat wel doen, maar niet als afdeling van de voetbal. Het moest een zelfstandige vereniging zijn. En zo gebeurde het dan ook. Hans was de eerste voorzitter van Handbal Vereniging Schalkhaar. Hans regelde en deed alles voor de handbal zolang het maar niets met het handbalspel zelf te doen had. Als ras voetballer begreep hij het handbalspelletje nooit helemaal.
Het handbalcomplex aan de Kolkmansweg was het resultaat van noeste arbeid. Samen met Jo Jansen en Arjan Balster vormde hij het basisbouwteam. Een boerderij met weiland werd omgebouwd tot sportaccommodatie, compleet met speelveld, trainingsveld, kleedkamers, materiaalhok en bovenal de legendarisch kantine “Het zoldertje”. Daarnaast was er een feestzaal in de kippenschuur van Jens. Na de fusie met KHC uit Deventer werden obligaties uitgegeven zodat er een verhard veld met verlichting kwam. In een later stadium kwam er een echte jeu de boules baan.
Naast fysieke arbeid ter plaatse regelde Hans heel veel. Hij haalde materialen bij aannemers, geld bij de gemeente en hulp bij de voetbal, maar bovenal wist hij mensen te enthousiasmeren om zich voor onze club in te zetten.
Hij was vaak initiatiefnemer en genoot zichtbaar van de verenigingsactiviteiten en evenementen. En die waren er: Het klompkestoernooi, de familiedagen, jeugdkampen, seniorendagen, Vaderdag = haantjesdag en klootschietwedstrijden. Maar ook kerstwandelingen, waarbij Hans er voor zorgde dat er eten was als iedereen terug kwam.
Hij organiseerde woordspelletjesavonden in het clubhuis en zelfs culturele feestavonden voor de vereniging in het Haarhuus. Uiteraard was hij daarnaast ook supporter van alle teams. Bij al deze gelegenheden klonk Hans zijn slogan meerdere malen: “Wat een club, hè?”.
Hij heeft zich vele jaren ingezet voor een sporthal in Schalkhaar. Uiteindelijk is deze er vlak voor het samen gaan van de gemeenten Diepenveen en Deventer ook gekomen. Hij was er trots op dat dit in zijn Schalkhaar allemaal mogelijk was, waarbij hij nooit de credits voor zichzelf hield, maar deze graag deelde met anderen. Hij kon erg kwaad worden als mensen een negatieve sfeer creëerden of ten onrechte kritiek gaven.
Na de fusie met de voetbal en de verhuizing naar het nieuwe complex werd er afscheid genomen van sportcomplex “Het zoldertje”. Daarmee viel voor Hans een deel van zijn dagelijkse besteding en leven weg. Dat viel hem zwaar. Wel kreeg hij meer tijd om samen met Riet te genieten van elkaar en het leven. Ook bleef hij op de nieuwe locatie actief in de schoffelploeg en betrokken bij de vereniging SV Schalkhaar.
Voor Hans was de voetbal-trim groep in het Haarhuus wel het meest belangrijk; zijn zwart/wit/blauwe draad. Jarenlang heeft hij deze voetbalgroep op zijn eigenwijze manier training gegeven. Daar had hij zijn vrienden.
Zijn sporthart lag bij de voetbal, zijn verenigingshart bij de handbal. Wij zijn hem erg dankbaar voor zijn inspanningen en de grote maatschappelijke bijdrage die hij aan zijn Schalkhaar heeft geleverd.
“Wat een club, hè!”
Bron foto: InSchalkhaar