Hans Ellenbroek hangt fluit aan de wilgen
Ik weet niet of het jullie al was opgevallen, maar Hans Ellenbroek kun je niet meer spotten als scheidsrechter binnen de krijtlijnen op ons voetbalveld. Hij heeft moeten besluiten een punt te zetten achter zijn loopbaan als scheidsrechter.
Dertig jaar geleden begon Hans als leider en trainer van het elftal, waar zijn zoon Bart in voetbalde. Zijn zoon vond het op een gegeven moment niet meer leuk, dat vader Hans elk jaar leider was en dat was voor Hans de reden om dan maar als scheidsrechter voor SV Schalkhaar zich nuttig te maken.
Zodoende bekwaamde Hans zich als scheidsrechter en door een scheidsrechterscursus te volgen was hij korte tijd later een gediplomeerde scheidsrechter. Hij ging toen voor de KNVB fluiten, maar dat gaf toch niet de voldoening wat hij vooraf dacht. Het gaf een eenzaam gevoel, vaak alleen erop uit en geen ontvangst bij sommige verenigingen, waar hij moest fluiten. Sfeerloos dus en na een half jaar had Hans het al wel gezien en keerde weer terug op de velden van SV Schalkhaar waar hij wekelijks op zaterdagochtenden zijn wedstrijdjes tot ieders tevredenheid tot een goed einde bracht.
Fysieke lichamelijke klachten nopen Hans na 24 jaar scheidsrechteren te moeten stoppen met fluiten. Gelukkig blijf Hans nog actief voor SV Schalkhaar en gaat hij jonge en onervaren scheidsrechters begeleiden, zodat die scheidsrechters ook een terugkoppeling krijgen wat nog beter had gekund en zij ook kunnen groeien in hun ontwikkeling. Een hele belangrijke functie dus!
Succes gewenst Hans en bedankt voor het fluiten van 24 jaar bij SV Schalkhaar!